Βραδιά ποίησης | Για έναν κόσμο δίχως τείχη

Τα τείχη – ορατά και μή – απλώνονται παντού: Από το Μεξικό, την Κολομβία και την Κούβα, μέχρι την Γερμανία, την Ιταλία, την Τουρκία, την Ελλάδα• παντού.

Advertisements

Κώστας Ρεούσης | Το νυχτοκάματο κι ο φόβος

Μαντρόσκυλα εκπαιδευμένα την απειθαρχία. Ένα πορτοκαλί με λάστιχο σεντόνι κυμάτιζε τον παιάνα της αμαρτίας.

Ευθύμιος Λέντζας |Oh captain, my captain

Μεξικό, Αμερική, Βενεζουέλα: Με πόσα «τ» υψώνονται τα τείχη;
Αίματα τσιμέντα ανεβαίνουν στα μέτωπα. Στη Νάπολη ξεβράστηκε
μια ανήλικη κουβέρτα.

Λάμπρος Αναγνωστόπουλος | Τα μαθήματα του Κλάους

Όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου, εγώ γεννήθηκα. Την ιστορία όμως τη γνωρίζω καλά.

Izet Sarajlic

ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΕΣ ΤΟ ’23
ΕΚΤΕΛΕΣΘΕΝΤΕΣ ΤΟ ’42
Απόψε θ’ αγαπήσουμε προς χάριν τους.
Είκοσι οχτώ, τόσοι ήσαν.
Μάλλον πέντε χιλιάδες είκοσι οχτώ.

Κωστής Παπαζάκ | Αλητεία

Το λιόγερμα εμάζευες 
στις τσέπες κάθε δρόμου:
ρωτούσες τα σκυλιά να δεις, 
λημέρια να σου δείξουν.