Μάγδα Νικολαΐδου ׀ V Ποιήματα

Επιμέλεια: Μαρία Πανουσιάδου

(Ι)
ΜΩΒ ΠΟΙΗΣΗ

στον Michel

Ποίηση
στ’ όνομά σου
χρυσή στ’ όνομά σου
Αγάπη λουλούδια σφαδάζουν νεκρά
λουλούδια ορφανά.

Αγάπη
μωβ μαβιά βιολετιά
πάντα Ποίηση

(ΙΙ)
ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ

μνήμη Γιάννη Τριανταφύλλου

Τις θάλασσες αναζητώ
της νειότης.

Τις βρίσκω όμως
στα γαλάζια σπιτάκια
στη μνήμη
στη συγχώρεση.

Και τις βρίσκω ξανά
στ’ αλήθεια.

(ΙΙΙ)
ΟΙ ΠΟΗΤΕΣ ΜΟΥ

στον Σαράντη

Πόσο σας νοιώθω τώρα
Σύλβια Βιρτζίνια Μαρία.

Στο κορμί μας
χαρτί
Στην ψυχή μας
θηρίο.

Που καλμάρει
με την αγάπη
όταν δεν πνίγει
ανώφελη.

(ΙV)
ΧΡΥΣΟ ΣΠΕΙΡΙ

μνήμη Μίλτου Σαχτούρη

Όλοι οι ποιητές μου ήρθαν κοντά μου
και μου μιλούσαν, νεκροί και ζωντανοί.
Μπήκαν όλοι μέσα στο κεφάλι μου
κι εγώ έκλαιγα, έκλαιγα γοερά.

Εμείς δε θα σ’ αφήσουμε ποτέ, μου έλεγαν.
Αλλά προέχει η ζωή σου.

Ποτέ πια χωρίς αγκαλιά
Ποτέ χωρίς παρουσία.

(V)
ΟΝΕΙΡΟ

μνήμη Περικλή Κοροβέση

Ο πλανήτης θα γίνει όμορφος
φιλόξενος λαμπερός
ανθισμένος.

Και οι άνθρωποι
θα χαίρονται
μαζί.

—από την ανέκδοτη συλλογή της Μάγδας Νικολαΐδου: «Ορφανά Λουλούδια»