Μαρία Τσάτσου | Ι ποίημα

In perpetuum
η ζωή μου όλη
ήταν ένα φέρετρο
με καρφιά γεγονότα
που συνέβαιναν γύρω μου
και ανεδείκνυαν το μίσος

Paul Eluard

Με το μέτωπο στα τζάμια όπως εκείνοι που ξαγρυπνούν από
πένθος
Ουρανός που ξεπέρασα τη νύχτα του
Πολύ μικρές πεδιάδες μέσα στ’ ανοιχτά μου χέρια

Λουκία Πλυτά | V ποιήματα

ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ
Εμείς, με την ανθρώπινη μορφή
σύγκορμοι ακολουθούμε τ’ άστρα
τελούμε εν αγνοία μας
τις ίδιες διαδρομές

Thomas Bernhard

ΒΑΣΑΝΟ
Θα πεθάνω πριν τον ήλιο και
πριν από τον άνεμο και πριν από τα παιδιά, που μαλώνουν
για τον σκύλο, θα πεθάνω
ένα πρωί, που δεν μπορεί να γίνει ποίημα∙ μόνο λυπημένο

Ασημίνα Ξηρογιάννη | Ι ποίημα

ΑΡΣΕΝΙΚΗ ΜΟΥΣΑ
Σαν όραμα μια μέρα
Της εμφανίστηκαν οι λέξεις
Τις κατάπινε με λαιμαργία
Γιατί ήταν οι δικές του

Κατερίνα Γώγου

(Ι)
ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ
Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ
είναι μη γίνω «ποιητής»
Μην κλειστώ στο δωμάτιο
ν’ αγναντεύω τη θάλασσα