Αλέξανδρος Βαναργιώτης | Ελευθερία

Σε ένα γυμνό τοπίο σε πλαγιά βρισκόταν το στρατόπεδο. Υπήρχε δάσος τετρακόσια μέτρα πιο πάνω.

Μαρία Πανουσιάδου | Η Ατραξιόν

Η Μυρσίνη, η ατραξιόν της γειτονιάς, βγήκε στην αγορά. Ολοστρόγγυλο, θεόρατο σώμα,

Σωτήρης Δημητρίου | Ντιάλιθ’ ιμ, Χριστάκη

Από ‘να πείσμα την πήρε.
Δεν τον πολυένοιαζε, μα πέσαν να τον φάνε οι δικοί του.
«Καλά, το ‘χασες τελείως;

Θανάσης Πάνου | Ο σωτήρας

Ένας φώναξε πως έβλεπε φως πάνω από το κεφάλι μου κι εγώ συγκατατέθηκα γιατί ήμουν πολύ ευγενικός για να διαφωνήσω.

Απόστολος Θηβαίος | Γράμμα στον Ρομπ

Σημείωμα που σώθηκε από τη βροχή

Ο Ρομπ βαδίζει χαρούμενα, σαν να ήταν λέει ζωντανός ακόμη.

«Όχι, όχι, πρέπει να εξηγηθώ»

Ο Ρομπ ανήκει στην σπάνια τάξη των ίσκιων, που πάει να πει: όλος ο κόσμος του ανήκει.

Χριστίνα Φούσκα | Feel good

Είμαι ξαπλωμένος στο πάτωμα πάνω σ’ ένα στρώμα. Μπορώ ακόμα και μυρίζω. Όμως δεν μπορώ να περπατήσω όπως παλιά.