Μαρία Πανουσιάδου | Η Ατραξιόν

Η Μυρσίνη, η ατραξιόν της γειτονιάς, βγήκε στην αγορά. Ολοστρόγγυλο, θεόρατο σώμα,

Γεωργία Ξανθοπούλου | Από ζήλεια

Έκλεισε την πόρτα. Η όψη του προσώπου του άρχισε να αλλάζει, τα χαρακτηριστικά του να στρογγυλεύουν.

Σοφία Ζήση | Ι ποίημα

Πώς περνούν τη ζωή τους οι γυναίκες
κάποιον άλλον, κι όχι εσένα, αγαπώντας
κάποιου άλλου διαιρώντας τον χρόνο
σε επιμέρους φροντίδες που τη σκέπη τους φτιάχνουν,

Μέμη Αναστασοπούλου | Γαύδος

Κάθε πρωί, την ίδια ώρα πάντοτε σαν καλοκουρδισμένο ρολόι, τραβούσε τις πράσινες κουρτίνες, άνοιγε τα ξύλινα παράθυρα που έτριζαν· μια ξεκουρδισμένη κιθάρα.

Γεωργία Ξανθοπούλου | Κενός τόπος

Είναι ανυπόφορο να ξυπνάς και να μη βρίσκεις κάτι όμορφο να σκεφτείς, ακόμα χειρότερο να μην βρίσκεις

Michelle Gerber | I poem | audio

THE LUMINARY
made you a cloak of stars
took you to a mountain top
sighed and fussed
for it to sit just right
and just in time