Γιώργος Σαράτσης | I ποίημα

ΑΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΡΧΑΙΟΙ

[απολίθωμα
από κάποια άγνωστη εποχή
των παγετώνων]

η γη
μονάχα αμφιβολίες
και άγνοια:

Ε. Μύρων | VI ποιήματα

(I)
ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ
Το «ρ» είναι το σύμφωνο του έρωτα
έλεγε ο Ελύτης, υγρό γαρ – έστω
αλλά εγώ είμαι με το αουτσάιντερ
με το σκληρό κι αποκρουστικό «ξ»
το σύμφωνο του σεξ
(και σε όποιον δεν αρέσει… ξύδι)

Παναγιώτα Τσιανογιάννη | Ι ποίημα

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Ω! το κλάμα πώς το χώρεσες σε δύο βαλίτσες μόνο
Αυτές που έφερες στην πόρτα
Δύο βαλίτσες άνθρωπος, με το καλοκαίρι να γλιστρά στον λαιμό

Μαρία-Ιζαμπέλλα Αχιλλέως | Ι ποίημα

ΤΕΛΗ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ/ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Η Πηνελόπη έστελνε μυστικά μηνύματα στον εραστή της κάθε βράδυ
πνίγοντας έτσι πρόσκαιρα
τη βαρεμάρα της
σε ανούσιες συνουσίες

Ε. Μύρων | Το κουστούμι του θανάτου

__για να χαμηλώσει τα γαβγάβδικα θα έπιανα οποιαδήποτε κουβέντα μαζί του – με έξυνε ο ποπός μου να του πω για τον υπνωτισμό και την παράλυση κριτικής σκέψης που δημιουργούν τα άθλια

Ευάγγελος Πέππας | Ι ποίημα

Καλαμπόκι φλεγόμενο
βογκά θρηνεί στριγκλίζει
χιλιάδες αναμμένες φωλιές
κάρβουνο κίτρινο το χαμόγελο