(I)
Πω πω πω! Ποίηση άκου!!!
Μισό Αιώνα τώρα, θεωρούσα, ήμουν λάτρης σου
Απολάμβανα ή βασανιζόμουν, με την Ταυτότητα που μου παρέδωσες, έλαβα και αυτοαμυνόμενος διορισθείς Συνέχεια ανάγνωσης «Ηλίας Τσέχος | Κοιμήσου»
Ηλίας Τσέχος | Κοιμήσου
Ηλίας Τσέχος | Ι ποίημα
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΧΑΡΑΣ
Φέτες φέτες λευκού κρέατος
Οι φωτογραφίες
Μαριναρισμένες
Πάνου απ΄ τα κάρβουνα
Τόσο περηφανεμένες
Συνέχεια ανάγνωσης «Ηλίας Τσέχος | Ι ποίημα»
Ηλίας Τσέχος | Ι ποίημα
ΤΟ ΑΒΡΟΧΟ
Μετά τη βροχή δεν βρέχει
Δεν βρέχεσαι βροχή
Στάλες χειλιών ποιήσεως
Ξηρότατο φιλί υγραίνεις
Με μαύρα μάτια μαύρα δάκρυα
Πριν και μετά το τέλος κλαίεις
Ηλίας Τσέχος [XII ποιήματα]
(I)
Ω! Κοινωνία
Είσαι πιο πικρή από
Τον θάνατο μου
Ηλίας Τσέχος [Γράμμα στον πατέρα· ας το λάβει και η μάνα]
Ήμουν δέκα χρονών όταν με πήρε απ’ το χέρι, επιβιβαστήκαμε στο πρωινό λεωφορείο για τη Βέροια, να αγοράσουμε μια δυνατή ξυλόσομπα: Συνέχεια ανάγνωσης «Ηλίας Τσέχος [Γράμμα στον πατέρα· ας το λάβει και η μάνα]»
