Κώστας Ρεούσης | ΙΙ μικροκείμενα

ΜΕΝΕΛΑΟΣ

μνήμη Μελή Παπαθανασίου [+14 Αυγούστου 1974]

Όμως απ’ την ψυχή μου, νεκρή ή ζωντανή, δεν πρόκειται ν’ αγγίξουν ούτε τρίχα.
Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος, «Υπό ξένην σημαία», 1967

Κώστας Ρεούσης | Ο ανελκυστήρας της οδού Παράσχου

Βάδιζα κάθιδρος, και με τον χάρτη της πόλης συγκεχυμένο στις συντεταγμένες του προσανατολισμού μου.

Κώστας Ρεούσης | ΙΙΙ ποιήματα

ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ 2

στον Θανάση Χατζόπουλο
Il existe une sorte d’homme toujours en avance sur ses excréments.
René Char [«Feuillets d’ Hypnos», 1943-1944]

Κώστας Ρεούσης | Μια νύχτα στη Λεμεσό

στον Γιώργο Τσαγγάρη

Η θέα της θάλασσας δεν με ηρέμησε. Τα καράβια αρόδο ασχημονούσαν με το χρώμα που έσβηνε ο ουρανός. Σούρουπο μπήκα στην πόλη, κι αντίκρισα αίφνης τα μαρμάρινα αγκωνάρια τάφων μωαμεθανών.

Γιώργος Λίκος

Επιλογή – Επίμετρο: Κώστας Ρεούσης

100 χρόνια από τη γέννησή του | Πρίγκηπος Προποντίδας, 1920 — Αθήνα, 2000 (†)

«Ένας μυστικός, άγνωστος, χριστιανός ορθόδοξος υπερρεαλιστής ποιητής»

Κώστας Ρεούσης | 50: στη γλώσσα των ομιλούντων ολισθημάτων | Γράφει ο Σωτήρης Παστάκας

μνήμη Οδυσσέα Ελύτη

Η ποίηση είναι κτήση δεν είναι κατάκτηση. Έτσι, παράλληλα, κτίζεις εντός κι ό,τι έχει προηγηθεί. Καθώς με το πέρασμα