Νίκος Λέκκας | Ο καφενές της Γιούλας

Εμείς από μειράκια μπορούσαμε να αγαπήσουμε κι ας είχαμε το DNA ενός δολοφονημένου πατέρα: μάθαμε να ξεχωρίζουμε το τί μπορούμε

Νίκος Λέκκας | Από το «Καί» στο LOOK

Τον σχεδόν μυστικό κόσμο τού «ποιός είμαι» και «τί με τραβά» τον αναζητήσαμε, τότε: όταν η πληροφορία κατέφθανε μέσα από λαϊκά περιοδικά·

Νίκος Λέκκας | Χάσαμε τη Ζουζού· stop

Το να χάσεις έναν φίλο· σύντροφο ζωής, είναι μεγάλο πλήγμα. Το να χάσεις τη Ζουζού, για μερικούς, είναι και το αντίο

Νίκος Λέκκας | Κακούργες μάνες, τσογλάνια γιατροί

Σ’ αυτούς που τη γλύτωσαν

Άσχημη η βούληση των μανάδων και των πατεράδων· ακόμα και για το σόι όλο: όσοι δεν την έχει δει λιγάκι μελανζέ ή με πιόματα· όσοι κατηγορούν τα παιδιά τους.

Νίκος Λέκκας | Φλέρυ

Θα σας τα πω, όπως είναι στο μυαλό μου· μπερδεμένα από αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωτικά, τα όποια υποτίθεται ότι ξεμπερδεύουν.

Νίκος Λέκκας | Η κορώνα και ο σταυρός στα σύνδρομα στέρησης του Άκη Χανδρινού

Στους φίλους Σωτήρη Παστάκα και Τέο Ρόμβο
Στον Λεωνίδα Χρηστάκη

Το όπου κάγκελο πατρίς υπήρξε για του αιρετικούς ποιητές μια αγκαλιά. Στην ξύλινη γλώσσα της λογικής, όλοι χρίστηκαν