Επιμέλεια δημοσίευσης: Κωστής Παπαζάκ
Μετάφραση: Μαργαρίτα Παπαγεωργίου
Ανθολογεί ο Σωτήριoς Παστάκας
Μια παραγωγή του Εξιτήριον για το PoP | Greece
ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΜΑΣ
Με λέξεις του Μιρό – σε σχήματα, χρώματα
σε ένα όνειρο, σε ένα άλλο όνειρο
μια πόρτα ανοίγει, κλείνει: ένα αστέρι
με βαθιά κομμένες γωνίες ραμμένες ελαφρά
από μια αόρατη βελόνα στις πτυχές του ουρανού
έχουμε τον ουρανό μας
πλοία φτιαγμένα από μάτια, φτερά από βλεφαρίδες
με βλέμματα συνάντησης, απογειωνόμαστε
εξασκούμαστε σε μορφές γέλιου
της ζωής τις άλλες αντιστάσεις
WE HAVE OUR SKY
To Miro’s words – in shapes, colours
in a dream, into another dream
a door opens, closes: a star
deep cut angles stitched down lightly
by an invisible needle on the folds of sky
we have our own sky
ships made of eyes, wings of eyelashes
in meeting glances, we take flight
we’re practising forms of laughter
life’s other defiances
ΤΣΑΓΙΕΡΟ
ανάμειξα τους ξεριζωμένους δρόμους σου με ένα μπουμπούκι τριαντάφυλλου όχι πια
κι ένιωσα το μακρύ ταξίδι μου πιο σύντομο, ένα μικρό μπουμπούκι
με τους πόθους μου στο νερό είμαι τσάι κοκκινωπό του αίματος, εραστής κατώτερος
μάνα έλα τύλιξε τους βλαστούς μου που ξεφυτρώνουν, σήκωσε με κρύψε με μέσα στο σπίτι
μούλιασέ με στο παράθυρο στις δονήσεις του τραγουδιού σου, γαρνίρισέ με βασιλικό
ζαχάρωσέ με, με το χέρι σου ανακάτεψέ με κάνε το σπίτι να με πιει μάνα
έφυγα από το δρόμο είμαι παγωμένο πέταλο ο ιδρώτας μου κουράστηκε
πήρα πίσω τα συναισθήματα που μου έλειπαν είμαι κενό λιγάκι, απόσταση γεμάτη
είμαι μια μικρή σκεπή ένα μικρό κατώφλι, μπουμπούκι τριαντάφυλλου ξεριζωμένο όχι πια
μάνα έλα τίναξε τη σκόνη μου, σκέπασέ με σαν καρβέλι στο στήθος σου μεγάλωσέ με
ξανά με γράμματα και νανουρίσματα βάλε με για ύπνο τρία μερόνυχτα
σκέπασέ με στη ζωή μάνα στα μάτια σου μπροστά
με ένα παχύ στρώμα βούτυρο από πάνω μου άλειψέ με
TEATPOT
i mixed with the streets ripped from your roots a rose bud no longer
the road is shortened, one small bud
with my yearnings sunk i’m a tea a little bit blood red, a lesser lover
mother come wrap my sprouting shoots, pick me up tuck me into the house
steep me on the window in your song’s vibrations, garnish with basil
sugar me, stir with your hand make the house drink me mother
i left the street i’m a frostbitten petal my sweat is tired
i took my missing feelings back i’m a little bit emptiness, a full separation
i’m a small roof a small portico, i’m a rose bud torn loose no longer
mother come shake off my dust, tuck me like a roll in your chest
raise me again with letters and lullabies, put me to sleep three days and nights
lay me in life mother before your eyes
spread a thick inside over me
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ
ο ουρανός εγκαταστάθηκε στη λίμνη, τα σύννεφα ένα ιπτάμενο χαλί
ετοιμαζόμαστε να πατήσουμε στο φεγγάρι, τα βήματα
και το πέταγμα χορός του φεγγαριού, το νερό του και ο χρόνος
υδρογόνου φούστες που επιπλέουν θροΐζοντας
καθώς περνούν απ’ τα πλευρά και τα κεφάλια μας. ξημέρωμα.
απλώνουμε και απλωνόμαστε από κανελί σε μπλε από διαμάντι από μέλισσα
μας χαρίζονται χωράφια και κήποι στο μετάξι της γης
κι εμείς, επίσης, μαθαίνουμε να καλλιεργούμε: το φως
THE SKY SETTLED ON THE LAKE
the sky settled on the lake, the clouds a flying carpet
we prepare to step on the moon, its walk
and pass over the moon’s dance, its water and time
rustling hydrogen skirts float
passing by our sides by our heads. daybreak.
we spread and are spread from cinnamon to blue from diamond from bee
we’re graced with fields and gardens on the earth’s silk
we, too, are learning to cultivate: the light
ΟΝΕΙΡΟΠΑΙΚΤΗΣ
Αν άνοιγα τον εαυτό μου στον κόσμο. Στο γέλιο.
Στο χειροκρότημα. Αν διάβαζα ένα ποίημα. Αν επέκτεινα τη γλώσσα μου σε μακρινές χώρες
ποιος θα ήταν ο λευκός άνδρας αν του έτριβα με γυαλόχαρτο την καρδιά.
Αν τα γρανάζια του εγκεφάλου μου σταματούσαν για μια στιγμή. Αν τα βούρτσιζα.
Αν αποχωρούσες από το μυαλό μου. Αυθόρμητα.
Έχεις μυαλό. Τα πόδια σου. Αν τα παρατούσες κάπου.
Αν έπεφτα απ’ τη γλώσσα του σημειωματάριου, αν δεν ονειρευόμουν εσένα πλέον
αν δεν μπορούσα να σκεφτώ πού είναι η γάτα ποια η περιέργεια
Εσύ. Αν έπαιρνες δρόμο απ’ τη μνήμη μου απ’ την καρδιά μου.
DREAMPLAYER
If I would open myself to the world. To laughter.
To applause. If I’d read a poem. If I’d prolong my tongue to distant countries
who would be the white man if I sanded down his heart.
If my brain’s gears would stop for a moment. If I’d brush.
If you would march off from my mind. Spontaneously.
You have a mind. Your feet. If you’d give up somewhere.
If I’d fall from the notebook’s language, if I wouldn’t dream of you any longer
if I wouldn’t be able to think where is the cat what curiosity
You. If you would push off from my memory from my heart.
ΓΥΑΛΙΣΜΕΝΗ ΠΕΤΡΑ
τι τύχη έχεις τετράδια και βιβλία, έχεις ακόμα και τσάντα μακιγιάζ
και τόσα στυλό όταν βαριέσαι από το ένα που γράφεις
ένα άλλο. αντί για σένα εκείνο γράφει ποιος φοβάσαι να είσαι. τόση ανησυχία.
το να ξεχάσεις του σταφυλιού το νέκταρ ή αν το σύκο σου έχει γάλα είναι επιλογή
ας πάμε πρωτύτερα από τη γεωργία στο κυνήγι είναι για το καλύτερο
η κούνια κρέμεται μεταξύ αρπακτικών και σύγχρονων εποχών
από εκεί ζητωκραυγάζεις τον αγώνα: έβαλες τη γυναικεία ιδιότητα ως το δικό σου στοίχημα
αυτή τη στιγμή είσαι μπροστά ένα προς τίποτα αλλά μην το εμπιστεύεσαι και τόσο
το φως ταξιδεύει πάντα στο χρόνο, και ο χρόνος φέρνει το φάρμακο
μερικές φορές ένα κακό πράγμα σταλάζει μέσα σου
POLISHED STONE
what luck you have notebooks and books, you even have a makeup bag
and so many pens when you get bored of one you’re written
by another one. instead of you it writes who you’re afraid to be. such anxiety.
forgetting the grape’s juice or if your fig is milky is a choice
let’s go from before farming to hunting it’s for the best
the swing hangs between predatory and modern times
from there you’re cheering on the fight: you placed womanhood as your bet
right now you’re ahead one to nothing but don’t trust too much
light always travels over time, and time brings medicine
sometimes an evil thing seeps into you
Η Νουρντουράν Ντουμάν είναι Τουρκάλα ποιήτρια, θεατρικός συγγραφέας, μεταφράστρια, συντάκτρια, που ζει στην Κωνσταντινούπολη. Ακολουθώντας το πάθος της για τη θάλασσα, έλαβε πτυχίο Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού από το Πολυτεχνείο της Κωνσταντινούπολης. Αρθρογραφεί στην Cumhuriyet, μια από τις πιο γνωστές εφημερίδες της Τουρκίας. Ως ποιήτρια περιλαμβάνεται στην ευρωπαϊκή πλατφόρμα ποίησης Versopolis. Συμμετείχε στη λίστα #internationalwomensday2018 (#IWD18) MPT, με δέκα γυναίκες ποιήτριες σε μετάφραση από όλο τον κόσμο. Η ποιητική πράξη για τον πίνακα του Alexandre Hollan που έγραψε μετά από αίτημα του Μουσείου Paul Valéry στη Γαλλία, δημοσιεύτηκε στο βιβλίο του μουσείου Peinture et Poésie (Ζωγραφική και Ποίηση). Τα ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε 14 γλώσσες. Η Ντουμάν εξελέγη μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συνδικάτου Συγγραφέων της Τουρκίας και είναι ενεργό μέλος της Τουρκικής PEN. Παρουσίασε τo λογοτεχνικό πρόγραμμα «Yazın Küresi – Sphere of Literature» και το πρόγραμμα παιδικής λογοτεχνίας «Kitap Hazinesi – Θησαυρός του Βιβλίου» για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Έχει επίσης συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές δραστηριότητες ως ηθοποιός και σκηνοθέτης σε όλη τη διάρκεια της καριέρας της και ως θεατρική συγγραφέας στις μέρες μας. Το έργο της Before the Fly έγινε δεκτό στο ρεπερτόριο των Τουρκικών Κρατικών Θεάτρων και ανεβάζεται από το Κρατικό Θέατρο της Προύσας. Διδάσκει το μάθημα «Κοινωνιολογική Ανάλυση στην Τουρκική Λογοτεχνία» στο Πανεπιστήμιο Bahçeşehir. Επιμελείται διεθνείς λογοτεχνικές δραστηριότητες σε διάφορες πλατφόρμες και συντονίζει το πρόγραμμα κοινωνικής ευθύνης Poetry Soiree στην Κωνσταντινούπολη.
Nurduran Duman is a Turkish poet, playwright, translator, editor who lives in Istanbul. Pursuing her passion for the sea, received a degree as an Ocean Engineer and Naval Architect from Istanbul Technical University. And she’s a columnist in one of the most prestigious newspapers of Turkey, Cumhuriyet. She is a poet included in the European poetry platform, Versopolis. She was featured in the #internationalwomensday2018 (#IWD18) MPT list of ten women poets in translation from all over the World. The poem act for Alexandre Hollan’s painting that she wrote upon request of the Paul Valéry Museum in France, was published in the book of museum Peinture et Poésie (Painting and Poetry). Her poems also have been translated into 14 languages. Duman was elected as a board member of the Writers’ Syndicate of Turkey and is an active member of Turkish PEN. She presented the literature programme “Yazın Küresi – Sphere of Literature” and the children literature programme “Kitap Hazinesi – Treasure of the Book” for radio and television. She has also been involved in many theatre activities as an actress, director throughout her career, and as a playwright nowadays. Her play Before the Fly was accepted into the repertoire of Turkish State Theaters and is being staged by Bursa State Theatre. She teaches the course “Sociological Analysis in Turkish Literature” at Bahçeşehir University. She curates international literature activities on various platforms and moderates the social responsibility project Poetry Soiree in Istanbul.
εξιτήριον 
Σχολιάστε