Παναγιώτης Αντωνόπουλος | ΙΙ ποιήματα

ΧΕΛΙΔΟΝΑ

Στην ιδιαίτερη φίλη μου Αγάπη Στεργίου

Για που κινάς, σβέλτη και κουρασμένη
απ´ τα παιχνίδια, ενός καλοκαιριού
και κόσμο αφήνεις, απλά να σε προσμένει
Καλό σημάδι, μιας άνοιξης καιρού!

Παναγής Αντωνόπουλος | ΙΙ ποίηματα

(Ι)
ΕΝΝΙΑΦΟΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ
Είχε καιρό να με χαϊδέψει η Καλλιόπη
και να με διεγείρει!
Καιρό να με φιλήσει η Ερατώ
και να με ιμερεύσει! Συνέχεια ανάγνωσης «Παναγής Αντωνόπουλος | ΙΙ ποίηματα» →

στον Παναγή Αντωνόπουλο

(I)
ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ
Από την ανυπαρξία
ανασταίνεις λέξεις
και πάλι εκεί, αφού επιστρέψεις
Ίσως σε πούνε ποιητή

(Ι)
ASSENTE SILUETTA
Άνοιξε του Μάρτη το νεφρί,
καταρράκτες ρίχνει στο Tirreno,
κάβο να φανεί δεν περιμένω
κι η πορεία πάντα δυτική.

(Ι)
Καμιά φορά, ονειρεύομαι
παρουσία του Σατανά!
Άλλοτε πάλι, συλλογιέμαι
με την καρδιά μου!
Έρχεται στιγμή, που αποφασίζω
Συνέχεια ανάγνωσης «Παναγής Αντωνόπουλος |V ποιήματα» →