Αθηνά Κατσίβελη [Βιογραφικό σημείωμα]

Μισός αιώνας άναρθρου λόγου.
Από κραυγή σε κραυγή.
Κλάμα, ουρλιαχτό, τσίριγμα, μουρμουρητό και σιωπή ανάμεσα.

Χρύσα Παπαδημητρίου [Γελαστά ποιήματα]

Δεν επιθυμώ πλέον ποιήματα που κλαίνε.
Φτάνουν οι κομμένοι μαστοί, οι θάνατοι δικών
και οι πνιγμένες πολιτείες.
Δεν επιθυμώ πλέον ποιήματα που κλαίνε.

[Σύγχρονη Ισπανική Ποίηση] του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Ανεξαρτήτως λογοτεχνικών γενεών και ενοποιών αισθητικών

Στην Ισπανία, στις αρχές του 20ού αιώνα, στοχαστές του μεγέθους του Γκαμπριέλ Μάουρα και του Χοσέ Ορτέγα ι Γκασέτ εισήγαγαν στα κείμενά τους την έννοια της λογοτεχνικής «γενιάς».

Σωτήρης Παστάκας [IX ποιήματα] (μτφρ: José Antonio Moreno Jurado)

(I)
Είμαι αλήθεια ζωντανός ή έχει η ζωή πεθάνει;
Αναρωτιέται ο ασπρομάλλης κύριος
με το σακίδιο (δυο σώβρακα, αμέτρητα ποιήματα)
στον ώμο, (διαρκής παρακαταθήκη νεότητας)

Η Ποίηση του Αστικού Τοπίου

Η Διεθνής Επιθεώρηση Ποίησης και Ποιητικής (ΕΡΑΤΩ, RevistaInternacionaldePoesía y Poética) διοργανώνουν στη Λάρισα, ένα ποιητικό-επιστημονικό Συμπόσιο, με επίτιμο προσκεκλημένο τον Ισπανό Ποιητή και Ακαδημαϊκό, José Antonio MORENOJURADO, διακεκριμένο Ελληνιστή και μεταφραστή στα Ισπανικά των πιο γνωστών Ελλήνων ποιητών με τίτλο:

Στέλιος Καραγιάννης [IV ποιήματα] (μτφρ: José Antonio Moreno Jurado)

(I)
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ

Στον Λουίς Μανουέλ ντε λα Πράδα

Δεν ξέρω πως ήρθαν έτσι τα πράγματα κιʼαν έγιναν καταπώς τα αφηγείται και τα ιστορεί ο θείος Ηρόδοτος – πάντως στο βάθος φοβόμουν, γιατί όπου και να κινούσα το στρατό, όλα μου πήγαιναν καλά και κατʼευχήν που λένε.