Λεωνίδας Καζάσης | ΙΙΙ ποιήματα

(Ι)
Βιβλία ξεφτίζω ρουφώντας τα,
χαράζοντάς τα με μελάνι, με μολύβι,
απ’ τον χρόνο κιτρινισμένα,
τσαλακωμένα απ’ της αμάθειας το ξέσπασμα,
της κρίσης τον ερεθισμό,

Λεωνίδας Καζάσης | XIV Αποφθέγματα

(I)
Αν και η μέγιστη ευτυχία
κορεσμό δημιουργεί,
η αέναη δυστυχία
από που αντλεί αντοχή;

Λεωνίδας Καζάσης | Χριστός ανέστη

Στο φωτογραφείο που διατηρούσε η τριανταδιάχρονη Αναστασία, μπήκε ένας ασπρομάλλης ηλικιωμένος,

Λεωνίδας Καζάσης | ΙΙ ποιήματα

(Ι)
Στης νύχτας τις ακαταλάγιαστες σιγές,
που τ΄άστρα ειρωνεύονται την απειλή του μαύρου,
πέννες χαράζουν επιθυμίες αθώπευτες,
ουλές ανεξίτηλες του λάβρου.
Τα χέρια αρωγοί πάλι,

Λεωνίδας Καζάσης | Εις την βιβλιοθήκην

Μα έχω γιό δεκατεσσάρων χρόνων που τυγχάνει του ενδιαφέροντος και της αφοσιώσεώς μου».

Λεωνίδας Καζάσης | Θέτοντάς τους στην υπηρεσία του

Η κοινωνία προόδευσε ξαφνικά: σύμφωνο συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους· γάμος μεταξύ τους·