Ελπίδα Θεοφανίδου | Στο Καπάνι

Πολύ πιο αδύνατος απ’ όσο είχε υπάρξει ποτέ και λίγο σκυφτός πια με αργό αλλά σταθερό βηματισμό έπαιρνε συχνά μέσα στην εβδομάδα το λεωφορείο από το Ντεπό

Αριστέα Τσάντζου | Τα «Μυθικά» της Σοφίας Δατσέρη

Αυτό που ξεχωρίζει τα «Μυθικά» της Σοφίας Δατσέρη είναι ότι ξεπερνούν το εικαστικό κομμάτι, την επιθυμία τους δηλαδή να είναι όμορφα.

Νίκος Λέκκας | Κακούργες μάνες, τσογλάνια γιατροί

Σ’ αυτούς που τη γλύτωσαν

Άσχημη η βούληση των μανάδων και των πατεράδων· ακόμα και για το σόι όλο: όσοι δεν την έχει δει λιγάκι μελανζέ ή με πιόματα· όσοι κατηγορούν τα παιδιά τους.

Τσέντομιρ Μιντέροβιτς | Κυριακή

—Πρώτη εμφάνιση στα ελληνικά

Μετάφραση από τα σερβικά: Γιώργος Γκόζης

Στο δωμάτιο μπαίνει η μητέρα, με ξύλα στο ένα χέρι και με το κατσαρόλι στο άλλο. Σκύβει δίπλα στη σόμπα κι ανάβει τη φωτιά.

Στάθης Κομνηνός | Δοκίμιο Αντίστασης

Των παππούδων μου
(ΑναΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ διαχρονικά το 1821 πάνω
στη (φυσική) οντολογία της πέτρας και του χώρου
ως Γλώσσας φύσει αήττητης)

ΤΟ ΦΙΝΙΣΤΡΙΝΙ
Όπως πάντα, καλούσε η αρμύρα εγερτήριο κι εκείνος, σαν σε φυλάκιο,

Φωτεινή Τέντη | Η ουρά του χαρταετού

Μάζεψα τις χαμένες μέρες, τις άδειες ώρες, τα κατά συνθήκην ψεύδη, όλα τα χρόνια της απουσίας και τα κρέμασα στην ουρά του