Λάμπρος Παπαδήμας | Ι ποίημα

ΣΦΑΙΡΑ
(ή αγγελτήριο θανάτου,
του ανθρώπου που πυροβόλησε
έναν άνθρωπο)

Λάμπρος Παπαδήμας | Ίσκιος καρφωμένος

—Κατεβάτε, παιδιά, να βάνω ένα τσίπρο, να ξαποστάσετε λίγο, μεσμέριασε.
—Δεν πειράζει θείο, μία ώρα δλεια πόμεινε. Θα πιούμε τσίπρο σαν τελέψουμε.

Λάμπρος Παπαδήμας | Ταυτότητα ποιητής

21 ερωτήσεις υπό Σωτηρίου Κ. Παστάκα

1. Γράφετε μόνο ξύπνιος;
   Όταν είμαι ξύπνιος, αντιλαμβάνομαι ότι γράφω. Δεν γνωρίζω αν γράφω και στον ύπνο μου. Δεν θυμάμαι κανένα απ’ τα όνειρά μου το πρωί.
   
2. Αν είστε εξαρτημένος από την ποίηση, γιατί δεν παίρνετε μεθαδόνη;
   

Λάμπρος Παπαδήμας | I ακροστιχίδα

ΡΟΖΑΒΑ

Ρίχτηκα πάνω σ’ όλες τις σκιές
            με τη χαρά της αστραπής
            κι όσο φωτίσω
Οργώνουν το κορμί μου
            με χίλια χέρια/άροτρα/

Λάμπρος Παπαδήμας | IV ποιήματα

(Ι)
ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ
κοιμάμαι μ’ έναν φόβο
μην τυχόν ξυπνήσω
και τα σκοινιά που με ορίζουνε
χορεύουνε κομμένα

Λάμπρος Παπαδήμας | Ι ποίημα

ψίθυροι γυάλινοι
τρυπούν το τζάμι μου
μικρά, δάκρινα μάτια
μέσα μου κοιτάζουν
όσο κι εγώ γίνομαι διάφανος