Χρήστος Πέτρου | ΙΙΙ ποιήματα

(Ι)
ΑΡΝΟΥΜΑΙ
Του ήλιου το φως
τα μάτια μου θα το πίνουνε άπληστα
πάντα καθάριο.
Το ίδιο και το γαλάζιο της θάλασσας.
Το ίδιο και το πράσινο του χορταριού.
Το ίδιο και την αγνότητα
της αθρυμάτιστης αυγής.
Έτσι μεθούσανε τα μάτια μου, πάντα,
και έτσι θα μεθούνε και στο μέλλον,
αρνούμενα αμετάκλητα
τη στυλπνότητα των εξωραϊσμών.

ο ο ο

(ΙΙ)
ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ
Οι ποταμοί τρέξανε.
Συναντήθηκαν κάποτε με τις θάλασσες
και γινήκανε θάλασσες·
τόσο αλμυροί όσο και οι θάλασσες.
Οι θεωρίες διατυπωθήκανε,
συναντηθήκανε κάποτε με τους ανέμους,
και γινήκανε άνεμοι·
τόσο βίαιες, όσο και οι άνεμοι.

ο ο ο

(ΙΙΙ)
ΚΥΠΡΟΣ ’74
Αυτό που ακούγεται, δεν είναι το τραγούδι μας.
Ετούτο είναι ο θρήνος του χαμένου
ιδρώτα που κορυφώνεται.
Είναι η ραγισμένη φωνή της ζωής,
που σπαρταράει στις χούφτες του σιδήρου.
Τα χαμόγελα από τ’ ακροθαλάσσια των επιδιώξεων
σηκώνουνε άγκυρες.
Οι μέρες φορτίζονται ξανά,
από φλόγες και θάνατο.
Οι διαψεύσεις ματώνουν τα δόντια τους,
ξεσκίζοντας τις σάρκες της γης.
Η γη, ματωμένη ολοστρόγγυλη μπάλα,
ταξιδεύει το άπειρο, ξεπαρθενεύοντας τη γαλήνη.

Από τη συλλογή: Στόχοι

Βιογραφία: Ο Χρήστος Πέτρου, γεννήθηκε στη Χαλκίδα στις 31-8-1938 και έζησε στη Χαλκίδα μέχρι τον θάνατό του στις 27-6-2012. Ο μοναδικός του ενδιάμεσος σταθμός, η σχολή τυφλών στην Αθήνα. Έχασε το φως του από τραυματισμό που του προκάλεσε έκρηξη χειροβομβίδας σε αλάνα το 1948. Άρχισε να γράφει μετά τον Θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη και αφοσιώθηκε στην ποίηση.

Εργογραφία:
Πορεία στο φως 1970 (ποιήματα)
Εικόνες από δύο κόσμους 1973 (ποιήματα)
Το κόκκινο τριαντάφυλλο 1981 (διηγήματα)
Με γυμνό οφθαλμό 1981 (ποιήματα)
Στόχοι 1986 (ποιήματα)
Ποιήματα ή ποιήματα 1992 (ποιήματα)
Ανατομία 1996 (ποιήματα)

Επίμετρο: Η ποίηση του Πέτρου είναι σκληρή, οργισμένη, πολιτική, αριστουργηματική. Στερεύει το όνειρο για να σου αποκαλύψει την πραγματικότητα και σε εφοδιάζει δύναμη

Επιλογή - Επιμέλεια: Σωτήρης Λάμπρου

Σχολιάστε

Start a Blog at WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑

Design a site like this with WordPress.com
Ξεκινήστε