Paul Celan

«Φούγκα θανάτου» Το «Άσμα Ασμάτων» του Ολοκαυτώματος

Μαύρο γάλα της αυγής το πίνουμε το βράδυ
το πίνουμε το μεσημέρι και πρωί το πίνουμε τη νύχτα
πίνουμε και πίνουμε
σκάβουμε τάφο ψηλά στον αέρα εκεί ξαπλώνουμε απλόχωρα
Ένας άντρας είναι στο σπίτι που παίζει με τα φίδια που γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανία τα χρυσαφένια σου μαλλιά
                                                                                             Μαργαρίτα
το γράφει και βγαίνει από το σπίτι κι αστράφτουν τ’ αστέρια σφυρίζει
                                                                                κοντά του τα σκυλιά
σφυρίζει έξω τους Εβραίους του να σκάψουν ένα τάφο στη γη
μας διατάζει εμπρός παίξτε τώρα για χορό.

Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε το βράδυ
σε πίνουμε το μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε τη νύχτα
πίνουμε και πίνουμε
Ένας άντρας είναι στο σπίτι που παίζει με τα φίδια που γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανία τα χρυσαφένια σου μαλλιά
                                                                                             Μαργαρίτα
Στάχτη τα μαλλιά σου Σουλαμίτη σκάβουμε τάφο ψηλά στον αέρα
                                                                    εκεί ξαπλώνουμε απλόχωρα
Φωνάζει χτυπάτε πιο βαθειά στο χώμα εσείς εδώ εσείς οι άλλοι
                                                                       τραγουδάτε και παίζετε
πιάνει στη ζώνη το σιδερικό το ανεμίζει τα μάτια του είναι γαλανά
χτυπάτε πιο βαθειά τα φτυάρια εσείς εδώ εσείς οι άλλοι παίζετε κι άλλο
                                                                                                για χορό.

Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε το βράδυ
σε πίνουμε το μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε τη νύχτα
πίνουμε και πίνουμε
ένας άντρας είναι στο σπίτι τα χρυσαφένια σου μαλλιά Μαργαρίτα
στάχτη τα μαλλιά σου Σουλαμίτη που παίζει με τα φίδια
Φωνάζει παίξτε πιο γλυκά το θάνατο ο θάνατος είναι ένας μάστορας
                                                                                     από τη Γερμανία
φωνάζει χτυπάτε τα βιολιά πιο σκοτεινά κι ανεβείτε μετά σαν καπνός
                                                                                               στον αέρα
θα ‘χετε τότε ένα τάφο στα σύννεφα να ξαπλώνετε απλόχωρα.

Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τη νύχτα
σε πίνουμε το μεσημέρι ο θάνατος είν’ ένας μάστορας από τη Γερμανία
σε πίνουμε βράδυ και πρωί πίνουμε και πίνουμε
ο θάνατος είν’ ένας μάστορας από τη Γερμανία το μάτι του είναι γαλανό
σε πετυχαίνει με μολυβένια σφαίρα σε πετυχαίνει ακριβώς
ένας άντρας είναι στο σπίτι τα χρυσαφένια σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σκυλιά του αμολάει επάνω μας τάφο μας δωρίζει στον αέρα
παίζει με τα φίδια και ονειρεύεται ο θάνατος είν’ ένας μάστορας
                                                                                     από τη Γερμανία
τα χρυσαφένια σου μαλλιά Μαργαρίτα
στάχτη τα μαλλιά σου Σουλαμίτη

Πηγή: Οροπέδιο – Περιοδική Έκδοση Πολιτισμού, Άνοιξη 2011, σε μετάφραση: Συμεών Γρ. Σταμπουλού

Επίμετρο: Στις 23 Νοεμβρίου του 1920, γεννιέται στο Τσέρνοβιτς της Ρουμανίας, ο Εβραϊκής καταγωγής, ποιητής Paul Celan. Και οι δυο του γονείς, φυλακίστηκαν και οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από τους Ναζί. Δημοσιεύει ποιήματα, κάνει επιμέλεια και μεταφράσεις. Πάσχει από ψυχικές διαταραχές. Αρκετά χρόνια της ζωής του, τα περνάει σε ψυχιατρικές κλινικές. Η υπόθεση Goll, θα τον στοιχειώσει μέχρι το τέλος της ζωής του. Μεταξύ της 19^ης και 20^ης Απριλίου του 1970, αυτοκτονεί πέφτοντας στον Σηκουάνα. Στο γραφείο του η βιογραφία του Holderlin από τον Wilhelm Michel ανοιγμένη στη σελ. 464 με σημειωμένο το εδάφιο: «Κάποτε αυτή η μεγαλοφυΐα σκοτεινιάζει και βυθίζεται στο πικρό πηγάδι της καρδιάς της».