Επιμέλεια δημοσίευσης: Κωστής Παπαζάκ Επιλογή-Απόδοση: Κώστας Ρεούσης
ΟΙ ΑΕΡΟΛΙΘΟΙ | εκλογή 104 αφορισμών
- Ποιας απόχρωσης είναι η σιωπή;
- Στην αρχαιότητα οι άρχοντες διέταζαν να εκτελούν τους αγγελιοφόρους άχαρων λόγων.
- Στον Πύργο (Ελλάδα) υπάρχουν δρόμοι από μάρμαρο.
- Όλοι οι άγιοι είναι ισότιμοι.
- Ερχόμαστε στον κόσμο ντυμένοι τον θάνατο.
- Ο Θεός δε με βοηθά ν’ αλλάξω τον κόσμο.
- Το εργοστάσιο των δακρύων του κόσμου.
- Οι αμφίβολες αμφιβολίες.
- Υπάρχει κάτι πιο λυπηρό απ’ έναν άγγελο νεκρό;
- Εγώ λατρεύω τον Θεό.
- «Καμικάζι» στα ιαπωνικά σημαίνει «ο θεϊκός άνεμος».
- Μονοτονία της ομορφιάς.
- Υπάρχουν ποιητές καθολικοί που είναι αλκοολικοί.
- Τα δέντρα: η εκκλησία μου.
- Το αόρατο αίμα της ψυχής.
- Οι δρόμοι της ζωής / οι λεωφόροι του θανάτου.
- Η οδυνηρή ευτυχία του να είσαι άνθρωπος.
- Εγώ είμαι ο λούστρος του ρήματος.
- Δεν είναι μεταφυσικός ο σκελετός.
- Η κραυγή βγαίνει από τα δόντια, η αναπνοή των πνευμόνων, η σιωπή των ματιών.
- Κανείς δεν έχει γράψει την ιστορία της βροχής.
- Διάλογος μεταξύ δύο τρελών:
– Εγώ είμαι πιο τρελός από ’σένα.
– Λοιπόν, εγώ είμαι πιο τρελός από ’μένα. - Οι μυστικοί είναι ερωτευμένοι με το Τίποτε.
- Δεν υπάρχει μπαρόκ στην Αίγυπτο.
- Οι κανίβαλοι τρώνε όρχεις.
- Τι τύχη είχε ο Αλέξανδρος να γνωρίσει τον Διογένη!
- Εάν οι άγγελοι είχαν χέρια θα χειροκροτούσαν τον Θεό.
- Το φεγγάρι είναι δημοφιλές από την πρώτη νύχτα του κόσμου.
- Το χαστούκι του Αντρέ Μπρετόν στον Ίλια Έρενμπουργκ στο Παρίσι το 1935.
- Η νέγρα σιωπή της νύχτας.
- Συγκοινωνούντα φιλιά.
- Οι ταβέρνες του πνεύματος.
- Το λεμόνι και το πορτοκάλι κρυφοί εραστές.
- Η ποίηση είναι ένας εμετός από πολύτιμες πέτρες.
- Ένα ποίημα είναι η αυτοβιογραφία του ονείρου.
- Η σάρκα, αυτό το παλιό παπούτσι της ψυχής.
- Πάντα σκέφτομαι πως οι καθρέφτες αναπνέουν.
- Τα δέκα μάτια των χεριών του τυφλού.
- Η άξεστη ειλικρίνεια του ανέμου.
- Το χρήμα είναι μαγικό σκατό.
- Η καρδιά είναι ανιστόρητη.
- Οι ποιητές είναι αρτίστες της ψυχής.
- Το νυχτερινό τραγούδι των νεκρών στα κοιμητήρια.
- Από τη γέννηση στον θάνατο: ευθεία γραμμή.
Από τον θάνατο στο επέκεινα: γραμμή τεθλασμένη. - Ο άνεμος είναι Θεός που περνά χορεύοντας.
- Ο άνθρωπος κοιμάται κάτω από τα άξεστα αστέρια.
- Τα μάτια πάντα ανοίγουν στο όνειρο.
- Το γέλιο είναι το φύλο της ψυχής.
- Ο Θεός βρίσκεται στο αλάτι και στη ζάχαρη.
- Στο όρος Άθως δεν υπάρχουν άθεοι.
- Τέσσερα χείλη έχει η γυναίκα: δύο οριζόντια, δύο κάθετα.
- Τα δέντρα είναι τα αγάλματα του ανέμου.
- Κοσμική ρουτίνα: ο ήλιος, η σελήνη, τα αστέρια.
- Ο θάνατος είναι ένας τόπος.
- Το αντίθετο του νερού είναι η δίψα.
- Την ώρα της αϋπνίας με επισκέπτονται νεκροί στρατιώτες.
- Η κοινωνία ριμάρει με την αυτοκτονία.
- Οι άραβες λένε: «Η γλώσσα είναι το σπίτι της ύπαρξης».
- Τα μαγικά κείμενα προκαλούν ύπνωση.
- Η σιωπή ταπώνει το στόμα.
- Το ποίημα είναι το σπίτι χωρίς πόρτες.
- Τα πουλιά είναι τέλειες σκέψεις.
- Εάν κλαίω είναι επειδή έχω δάκρυα.
- Τρεις μεγάλοι διαλεκτικοί τσαρλατάνοι: Αριστοτέλης, Λάιμπνιτς, Χέγκελ.
- Η φαντασματική συνύπαρξη μεταξύ ανδρών και γυναικών.
- Ουράνια μουσική και ζωγραφική κολασμένη: Μπαχ, Μπος.
- Στο ανοιχτό στόμα μπαίνουν μύγες.
- Τρία ζώα με γοητεύουν: το άλογο, ο λύκος, η ύαινα.
- Ξέρω από έναν γεωγράφο περιηγητή πως οι εσκιμώοι δεν έχουν αφεντικό.
- Ο σκελετός δίνει ένα παράδειγμα στους ζωντανούς.
- Τα βιβλία είναι τα φύλλα του δέντρου της σκέψης.
- Όταν ένας άνθρωπος διψά και δεν βρίσκει νερό για να πιει, το πιο φυσικό είναι να σταματήσει να κλαίει.
- Τα ίχνη της αναπνοής.
- Η έρημος, η πατρίδα μου.
- Η σελήνη φωτίζει τη μιζέρια του κόσμου.
- Μεταξύ του «να είναι» και του «να μην είναι» του Άμλετ, βρίσκεται το τίποτα και το έμβρυο.
- Ο άνθρωπος περπατά με τα μυστικά του.
- Εκτίμησε τα πουλιά του κεφαλιού σου.
- Το νερό είναι το αίμα της γης.
- Το αντίθετο της ιστορίας: η μνήμη του ανέμου.
- Αυτοί που γνωρίζουν το απόλυτο κρύο.
- Τα χρώματα των σκιών υπάρχουν.
- Η λέξη «ποιητής» είναι ένα ορθογραφικό λάθος του Θεού.
- Το τσίρκο των λέξεων.
- Ν’ αναζητάς την αλήθεια στα μεταχειρισμένα βιβλία.
- Το όνομά μου από γάλα είναι ένα μυστικό.
- Κατά τη διάρκεια του σκότους της νύχτας, το διάστημα κοιμάται με τα μάτια ανοιχτά.
- Ηράκλειτος ναι, Δημόκριτος επίσης.
- Κανείς δεν ξεχνά τους δρόμους της θάλασσας.
- –Ο Κάιν σε ζητάει στο τηλέφωνο, να του πω πως δεν είσαι εδώ;
- Ένα λιοντάρι σ’ ένα κρεβάτι είναι ένας χαμαιλέοντας.
- Μη μπερδεύεις το τίποτα με το μηδέν.
- Η φανταστική μονοτονία των δασών.
- Δεν υπάρχουν ηλίθια πτώματα.
- Θαυμάζω τον Εωσφόρο.
- Αποδέχομαι την ψυχή μου.
- Το αντίθετο ενός αγγέλου είναι μία σειρήνα.
- Ασπάζομαι τα χέρια του ανέμου.
- Στο βορρά ο Ουόλτ Ουίτμαν – στο νότο ο Καίσαρας Βαγιέχο.
- Γιατί ο τύμβος του άγνωστου στρατιώτη δε συνοδεύεται από τον τύμβο της άγνωστης μάνας του άγνωστου στρατιώτη;
- Έχω μία φίλη που τη λένε Κύριε Ελέησον.
- Είμαι φτιαγμένος από τη γεύση του ονείρου.
- Τα μαύρα δέντρα του πνεύματός μου.
- Η ζωή είναι τα γάντια του θανάτου.
ΠΗΓΗ: Carlos Edmundo de Ory, «Los aerolitos», Calambur editorial, Madrid, enero 2005
ΕΠΙΜΕΤΡΟ: Από τη δεκαετία του 1950 έως το τέλος της ζωής του, ο πρωτοποριακός ποιητής Carlos Edmundo de Ory (1923-2010), κατέγραφε συστηματικά τα «ευφυολογήματα» ή «συμβάντα» («ocurrencias»), όπως είχε τιτλοφορήσει τους πρώτους του αφορισμούς, τα «ελάχιστα» («mínimas»), όπως στη συνέχεια τους είχε ονομάσει, για να καταλήξει τελικά στην ελληνική λέξη «αερόλιθοι» στεγάζοντας κάτω από αυτόν τον τίτλο το σύνολο του αφοριστικού του λόγου. Ο ποιητής Κώστας Ρεούσης, έχοντας και ο ίδιος κυκλοφορήσει πρόσφατα τη δοκιμασία του με τον ποιητικό αφορισμό (δες: «Inscrito» [45 αφορισμοί], δίγλωσση έκδοση, ελληνικά-ισπανικά, μτφρ. Mario Domíngeuz Parra, εκδ. Τυφλόμυγα, Ιούνιος 2022), και επηρεασμένος τα τελευταία χρόνια, κυρίως από τον ισπανό ποιητή Javier Sánchez Menéndez (Κάδιθ, Ισπανία, 1962), καλλιεργεί πλέον στοχευμένα το είδος και εργάζεται στην απόδοση των αφορισμών τόσο του Ory όσο και του Menéndez.
Και μία βιβλιογραφική πληροφορία: Το σύνολο των αφορισμών του Carlos Edmundo de Ory (1923-2010), κυκλοφόρησε πρόσφατα ως: «Aerolitos completos», prólogo de Ignacio F. Garmendia, edición de Carmen Sánchez y Laure Lachéroy, Κάδιθ, Ιούνιος 2022, σσ. 244. Ο τόμος περιλαμβάνει 2453 αφορισμούς εκ των οποίων 257 δημοσιεύονται για πρώτη φορά.
εξιτήριον 
Σχολιάστε